100-jarige bewoonster van Z.H.B.-Hoven: “Wat een verrassing!”

Op het binnenpleintje van de Z.H.B.-Hoven wordt in juli een gezellig feestje gevierd. Opbouwwerker Irmgard van Zebra Welzijn, bewonersconsulent Rashied van Staedion, buurvrouw Esther, dochter Rini en nog een aantal buren en zanger-gitarist Rob Sprinkhuizen komen samen mevrouw Breddels toezingen voor haar 100ste verjaardag. Met een grote lach op haar gezicht neemt ze de bos bloemen in ontvangst en met de liedjes uit de oude doos zingt ze gezellig mee. “Wat een verrassing!”

In het zonnetje

Buurvrouw Esther is een jeugdvriendin van een van de dochters van mevrouw Breddels. Op Facebook zag ze dat opbouwwerker Irmgard den Ouden iemand ging feliciteren die 90 jaar werd. Buurvrouw Esther: “Toen schreef ik eronder: mijn buurvrouw is 100 geworden! Dat is natuurlijk helemáál een felicitatie waard! Irmgard zocht contact met Staedion en samen hebben ze dit feestje georganiseerd om haar in het zonnetje te zetten.” 

Mevrouw Breddels geniet van alle aandacht. “Ik heb ook bloemen gekregen van de burgemeester en zelfs een brief van de koning. En dit vind ik ook erg leuk!”

Al 41 jaar in de Z.H.B.-Hoven

Op 28 mei 1920 zag mevrouw Breddels het levenslicht in de Hemsterhuisstraat, op een steenworp van waar ze nu woont. “Daar heb ik lang gewoond. Daarna verhuisde ik naar de Isingstraat in Laak. Eind jaren 70 werden deze hoven gebouwd en kon ik terug naar mijn oude buurt. Nu woon ik hier alweer 41 jaar en ik wil hier blijven zo lang als het kan. Mijn hele familie heeft altijd in Den Haag gewoond, ook mijn 4 broers. Maar mijn dochters zijn naar het buitenland verhuisd.”

Feestje in de tuin

Haar dochter Rini vertelt: “Ik woonde in Engeland, maar de laatste jaren heeft mijn moeder meer zorg nodig, dus ben ik terug naar in Den Haag verhuisd om bij mijn moeder te kunnen zijn. Toen ze 100 werd, heb ik een feestje voor haar georganiseerd in mijn tuin. Het was jammer dat mijn zus er niet bij kon zijn was. Die woont in Texas, in Amerika, en mocht vanwege het coronavirus niet reizen. Maar het was toch heel geslaagd.”

Bezige bij

Mevrouw Breddels is haar hele leven een bezige bij geweest. “Mijn man was koopman, die heeft 50 jaar op de Haagse Markt gestaan. Zelf heb ik ook altijd gewerkt, dat vond ik heerlijk. Eerst heb ik schoongemaakt in het atelier van een bonthandel op de Kneuterdijk en later bij een winkel op het Huijgenspark, en daarna nog bij een Indonesische meneer.” 

Trappen schrobben

Ook in de Z.H.B.-Hoven heeft ze vaak gepoetst en geboend. “Zeker de eerste tien jaar maakte ik hier elke week schoon. Dan gingen we met z’n zessen het atrium en de trappen schrobben. Maar de buren die hier vroeger woonden zijn weggegaan of overleden, dus uiteindelijk gebeurde dat niet meer. En met de nieuwe mensen die er kwamen, heb ik nooit veel contact gehad. Nu ziet het er niet meer zo schoon uit, dat vind ik jammer. Maar het is een fijn huis en ik woon hier nog steeds graag.”

Reizen

Een leven van 100 jaar navertellen, dat lukt niet in een paar minuten. Maar op de vraag waar mevrouw Breddels met veel plezier aan terugdenkt, komt een vlot antwoord: “Aan alle reizen die ik heb gemaakt! Ik ben wel 12 keer naar Amerika geweest. Ik weet nog dat ik op de Mississippi-rivier heb gevaren, op een boot met zo’n groot rad. Ook in Abu Dhabi ben ik geweest, en in Zweden en Zwitserland… Ik reisde vaak in mijn eentje naar mijn dochters, en soms met een nicht. En ik ben met mijn buren naar Spanje geweest. Ik heb nog dozen vol foto’s. Ja, dat zijn mooie herinneringen.”