Bakkie én plantenbak: Els verzorgt het allemaal

“Vanochtend zat ik om 10 voor 8 al achter de balie, hier bij de ingang. Krantje erbij, bakkie erbij, en dan groet ik iedereen die voorbijkomt. Sommigen komen hun hart bij me uitstorten, anderen haasten zich naar buiten om te gaan werken. Maar iedereen kent mij en ik ken iedereen. Dat is fijn in een flat met 59 appartementen. Gisteren was er een stroomstoring toen ze op straat een laadpaal voor elektrische auto’s wilden aansluiten. Dan belt iedereen mij: wat is er aan de hand, heb jij ook geen stroom?”

Geen geraniums

Voorheen was Haghesteyn een serviceflat voor senioren, maar in 2015 is de zorg losgelaten en sindsdien wonen er allerlei mensen in vrije sector en sociale huur door elkaar. “Toen dit nog serviceflat was, heb ik hier 11 jaar gewerkt,” vertelt Els. “Ik deed van alles, van medicijnen rondbrengen tot eten klaarmaken voor de bewoners. Hartstikke leuk om te doen. Ook in de thuiszorg heb ik jarenlang gewerkt. En 7 jaar geleden ben ik zelf in de flat komen wonen en sindsdien ben ik hier vrijwilliger, samen met 5 anderen die hier helpen. Heel fijn om te doen. Anders zou ik maar achter de geraniums zitten te verpieteren.”

Koffieochtend

Twee ochtenden per week zit Els achter de balie en verzorgt ze de koffie. Op vrijdagmiddag organiseert ze de wijnmiddag, met hapjes en bitterballen. Vandaag is het donderdag, dus koffieochtend. Rond 10 uur verlaat Els de balie om koffie te zetten en daarna komen de oudere bewoners naar de gemeenschappelijke woonkamer. “Het is niet druk vanwege de vakantie, maar er zijn een paar vaste gasten.” Els weet precies wie er allemaal komen. Het zijn vooral ouderen, want jongere flatbewoners werken. Rond half 11 schuift ze zelf aan.

Liefdevolle aandacht

Rob en Wim zitten er al. Rob vertelt: “Ik ben hier komen wonen toen dit nog serviceflat was. Maar driekwart stond leeg en toen heeft Staedion de flat opengesteld voor andere bewoners. De huur zakte flink en binnen een paar weken was alles bewoond, en nu wonen alle leeftijden door elkaar.” 
Hij heeft zijn zin amper afgemaakt of Annemarie komt binnenstuiven, een jonge blom. “Wat gezellig hier! O, gaat het over Els? Nou, die doet veel hier, hoor! Ze heeft voor iedereen liefdevolle aandacht. Toen ik hiernaartoe verhuisde, kreeg ik van haar een warm welkom. Ze zorgt ervoor dat mensen elkaar vinden. Bewoners zijn betrokken bij elkaar dankzij Els.”

Hondensnoepjes

Van de medebewoners komen we heel wat te weten over Els. “Als er een hond binnenkomt, rent die direct op Els af, want Els heeft altijd hondensnoepjes. Ook kinderen krijgen altijd een snoepje van Els. Zo lief!” vertelt Annemarie. Els wordt er een beetje verlegen van en gooit er een grap tegenaan. Er wordt flink gelachen. “Toen het nog serviceflat was, was de sfeer wel anders,” zegt Els. “Toen mochten we elkaar niet eens met de voornaam aanspreken, het was ‘meneer’, ‘mevrouw’ en ‘u’.”

Huiskamer

Wim is ook een vaste koffiedrinker. “Ik woonde voorheen in Laak en zocht een serviceflat, en ik vond het hier een leuke omgeving. Toen de flat veranderde, ben ik gebleven. Het is gezellig hier. En gelukkig mochten we van Staedion de huiskamer houden. Die zou eerst gesloten worden, dan zouden ze wel een koffieautomaat in de gang zetten. Ik zat in de bewonerscommissie en daar zijn we toen over gaan praten. Het is heel fijn dat het gelukt is om deze ruimte te behouden. Bewoners kunnen de kamer ook huren voor bijvoorbeeld een feestje.” 

Toch geraniums

Als de koffie op is, gaat Els haar volgende taak uitvoeren: de plantenbak verzorgen. De geraniums waar ze beslist niet achter zit. “Op elke etage hangt er een bloembak bij de lift. Het is nogal gedoe om op alle verdiepingen de planten water te geven, dus ik heb op elke verdieping iemand gevraagd om dat te doen. Hierboven, waar ik woon, doe ik het zelf. Ziet er leuk uit, toch?”