Grada Dorst leeft alleen, maar verveelt zich nooit
“Zit je lekker mee te babbelen, kind? Pluk, doe je ook mee?” Lachend: “Ik hoor de hele dag dit geluid. Als ik muziek opzet, doet hij mee.” De groene parkiet in de kooi op het dressoir tsjilpt luid. Pico, in het kooitje ernaast, is wat stiller. “Hij heet Pico omdat hij zo klein is. Ze moeten nog aan elkaar wennen, want hiervoor had ik Puk – ik heb er nog verdriet van dat zij er niet meer is. Ik heb maar twee leuke jaren met haar mogen hebben, terwijl dat er nog wel zes hadden kunnen zijn.”
“Dit zijn twee mannetjes. De kooi waar ze samen in gaan, staat al klaar. Ik moet hem alleen
nog inrichten. De buurvrouw gaat me helpen de vogels te verhuizen, want ik ben een beetje
onzeker en ben daardoor niet snel genoeg om ze te pakken. Door mijn astma mag ik geen
honden en katten houden, maar voor deze vogels ben ik getest.”
Grada heeft goed contact met haar buren. “We groeten elkaar, praten met elkaar en helpen
elkaar. Met het warme weer werden er zwembadjes gevuld en zat de halve buurt erin. Het is
fijn dat hier zoveel groen is. Ik zie natuurlijk ook wel flats, maar daartussenin zijn veel bomen
en grasvelden.”
"Ik ben graag thuis, want ik heb mijn hobby's hè?!
Legpuzzels, breien, haken, naaien, borduren." - Grada Dorst
“Ik ben graag thuis, want ik heb mijn hobby’s hè?! Legpuzzels, breien, haken, naaien,
borduren. En je ziet: ik lees graag. De jurk die ik aanheb, heb ik vorig jaar gemaakt. Dit was
toen helemaal mode. Het patronenboek dat ik ervoor gebruikt heb, heeft allerlei modellen.
De patronen zijn al uitgetekend, dus die knip je uit en leg je op de stof. Heel makkelijk. Je
hoeft alleen voor het juiste garen te zorgen. Op de Haagse Markt haal ik mijn stoffen; daar
heb je zulke leuke kramen. Vooral op maandag, dan is er een speciale stoffenmarkt. O, en
woordpuzzels doe ik ook. Ik verveel me nooit, ik kom eerder tijd tekort.”
“Ik ben al mijn hele leven alleen. Op zijn tijd mis ik een partner. Soms zou ik een schouder
willen om op uit te huilen, maar die is er niet. Toch maak ik er geen drama van. Ik ben niet de
enige vrouw die alleen door het leven gaat. Daarnaast ben ik gelovig. Wij Jehova’s getuigen
trekken veel met elkaar op. Langs de deuren gaan hoort erbij, maar we dringen ons nooit op.
En regelmatig staan we met een karretje in Winkelcentrum Mariahoeve – altijd met z’n
tweeën.”
"Nu ben ik erg tevreden met mijn geïsoleerde huis,
al ben ik ook jarenlang heel ontevreden geweest."
De flat waar Grada al ruim 23 jaar in woont, is in 2023 gerenoveerd. “Daar ben ik heel blij mee,
want het was een vochtig en klam huis. Bij een flinke bui stond het hier blank. Ik heb astma
én reuma én diabetes; ik steek niet in een goed lijf en ben op mijn 32ste dan ook afgekeurd.
Nu ben ik dus erg tevreden met mijn geïsoleerde huis, al ben ik ook jarenlang heel ontevreden
geweest, dat moet ik eerlijk zeggen. De keuken en de badkamer zijn helemaal vernieuwd.
Ik mocht zelfs de kleuren uitkiezen. Ik heb lang gewacht, niet gezwegen en toch gekregen."
Jubileumboek '25 jaar thuis bij Staedion'
Het verhaal van Grada Dorst is één van de 25 verhalen van bewoners uit het jubileumboek '25 jaar thuis bij Staedion'. Dit boek is uitgegeven ter ere van ons 25 -jarig jubileum. Blader hieronder door het hele boek. Of kom de portretten levensgroot bekijken in de hal van ons hoofdkantoor aan het Koningin Julianaplein 2. Liever een gedrukt exemplaar ontvangen? Huurders van Staedion kunnen deze gratis aanvragen via 25jaar@staedion.nl, op is op!
